اجرای تشکیل دهنده فور یا آون آزمایشگاهی

هر دستگاه و وسیله الکتریکی مجموعه‌ای از تجهیزات است که در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و فعالیتی را انجام می‌دهند. در ادامه به معرفی اجزای تشکیل دهنده فور یا آون آزمایشگاهی می‌پردازیم:

محفظه درونی

این محفظه، فضایی برای قرار گیری وسایل درون آن جهت استریلیزه می‌باشد. جنس این محفظه از استیل ضد زنگ است و در برابر گرما مقاومت بالایی دارد. حسگر دما و ترموکوپل نیز در این محفظه قرار می‌گیرد.

المنت‌های گرم کننده

این اجزا گرمای لازم برای آون یا فور آزمایشگاهی را فراهم می‌کنند و در نزدیکی جداره بیرون فور قرار دارند. به این ترتیب دمای دستگاه را به میزان لازم بالا می‌برد.

درون هر فور باتوجه به نوع دستگاه، مدل و توان الکتریکی آن یک یا دو المنت قرار دارد. المنت‌های آون از نوع فنری هستند و درون پوششی از جنس سرامیک نسوز قرار گرفته‌ا‌ند. به این ترتیب از انتقال جریان الکتریکی به محفظه و اتصال آن جلوگیری می‌کند.

عایق‌های حرارتی آون حرارتی

از عایق‌های حرارتی جهت جلوگیری از هدر رفت انرژی حرارتی و سرد شدن سریع محفظه جلوگیری می‌کند. به علاوه مانع گرمی بیش از حد محفظه درونی می‌شود. این عایق در محیط بیرون قرار می‌گیرد و از جنس پشم شیشه است.

سیستم کنترل و نمایش دمای درون محفظه

با توجه به مدل دستگاه آون یا فور، سیستم کنترل و نمایش دمای درون محفظه به صورت کاملا مجزا و یا در یک سیستم یکپارچه قرار می‌گیرد. سیستم نمایش دمای محفظه درونی به مدل دستگاه می‌تواند یک دماسنج عقربه‌ای، دماسنج جیوه‌ای و یا یک برد الکتریکی همراه با حسگر حرارتی و نمایشگر دیجیتالی باشد.

سیستم کنترل کننده دما نیز با توجه به مدل دستگاه آون می‌تواند به صورت ترموکوپل‌ جیوه‌ ای، فلزی یا سیستم میکروپروسسوری مجهز به حسگرهای دقیق باشد.

سیستم‌های حفاظتی از اجزای دستگاه آون

سیستم حرارتی اون یا فور آزمایشگاه بسته به مدل دستگاه به صورت الکتریکی و حرارتی می‌باشد و وظیفه حفاظت کاربران، دستگاه و محتویات درون آن در نظر گرفته شده است. برخی از سیستم‌های حفاظتی تعبیه شده در این دستگاه عباتند از:

• فیوزهای الکتریکی برای قطع جریان در موارد اورژانسی
• سیستم قطع جریان هنگام افزایش بیش از حد دما

کاربرد فور آزمایشگاه

آون‌ها به صورت عمده برای موارد زیر کاربرد دارند:

• خشک کردن، برای حذف رطوبت نمونه در بهینه‌ترین حالت ممکن
• پختن، برای انتقال گرما به نمونه بدون از بین رفتن رطوبت آن
• درمان کردن، زمانی که نمونه در فرآیند خشک کردن و پختن آسیب ببیند، نمونه دچار تغییر فیزیکی یا شیمایی می‌شود.

تفاوت فور آزمایشگاهی (آون آزمایشگاهی) با انکوباتور در چیست؟

انکوباتورها دارای سه نوع معمولی و یخچالی و co2 هستند. معمولا انکوباتور معمولی که دارای 37 درجه سانتیگراد است با آون اشتباه گرفته می‌شود. دامنه کاربری انکوباتور یخچالدار بالاتر است و می‌توان دمای محیط آن را از صفر تا 70 درجه سانتی گراد تنظیم کرد. اما در انکوباتور معمولی دما از 37 تا 70 درجه قابل کنترل است.

به همین دلیل از این دستگاه برای کشت و رشد دادن نمونه‌های زنده استفاده می‌شود. این نوع انکوباتور از دقت بالایی برخوردار است و معمولا از آن در آزمایشگاه‌های تشخیص طبی استفاده می‌شود.

در واقع انکوباتورها دارای تنوع بالایی هستند و بر اساس معیارهایی مثل گردش هوا و رنج دمایی و رطوبت و نور و co2 تقسیم بندی می‌شوند. اما دستگاه آون با حرارت غیر مستقیم خشک است که به منظور خشک کردن تجهیزات استفاده می‌شود و به آون خشک کن آزمایشگاهی معروف است.

این دستگاه دارای رنج دمایی بالایی است که سبب شده از آن در آزمایشگاه‌های مختلف استفاده شود. این دستگاه دارای تنوع زیادی نیست و تنها بر اساس گردش هوا تقسیم بندی می‌شود.

تفاوت آون خشک کن آزمایشگاهی با انکوباتور از نظر رنج حرارتی

حداکثر دمایی که دستگاه انکوباتور دارد 70 تا 100 است. در صورتی که دمای فور آزمایشگاهی به 300 درجه سانتی گراد هم می‌رسد.

تفاوت فور آزمایشگاهی با انکوباتور از نظر ساختاری

فور آزمایشگاه و انکوباتور از نظر ظاهری شبیه هم هستند اما از نظر ساختاری متفاوت می‌باشند. در واقع قدرت المنت آون آزمایشگاهی بسیار قوی‌تر از انکوباتور است و به همین نسبت مصرف برق آن نیز بیشتر از انکوباتور است. المنت قطعه‌ای است که سبب گرمی دستگاه می‌شود و هرچه این سیستم از گرمای بیشتری برخوردار باشد دستگاه سریعتر و بیشتر گرم می‌شود و به طبع از دقت دمایی کمتری برخوردار است.

مهم‌ترین تفاوت این دو دستگاه از نظر ساختاری، دقت دمایی است. دقت دمایی انکوباتورها یک درجه سانتی گراد و آون‌ها 5 درجه است. در واقع انکوباتورها به دلیل کار کردن در رنج دمایی محدودتر دارای دقت دمایی بالاتری هستند. اما رنج دمایی فور آزمایشگاه بسیار وسیع‌تر است. از این رو از دقت دمایی کمتری نسبت به انکوباتورها برخوردار هستند.

تفاوت آون آزمایشگاهی با انکوباتور از نظر ظاهری

آون آزمایشگاهی با انکوباتور از نظر ظاهری تفاوت آنچنانی ندارند. اما وجود درب شیشه‌ای در انکوباتور را می‌توان تفاوت ظاهری آنها دانست. انکوباتور دارای یک درب یا پنجره شیشه‌ای است که به کمک آن می‌توان درون دستگاه را مشاهده کرد. اما آون این ویژگی را ندارد و دارای دربی فلزی است.

وجود تایمر در فور یا آون ضروری است اما انکوباتور این قابلیت را ندارد. انکوباتور می‌تواند دما و رطوبت را برای رشد و کشت نمونه‌ها، حفظ و نگهداری کند. این دستگاه دارای یک محفظه ایزوله است که می‌تواند از ورود و خروج دما و گاز از محیط بیرون جلوگیری کند. همچنین انکوباتورهای آزمایشگاهی دارای یک هیتر هستند که می‌تواند آن را تنظیم کند.

این هیترها را می‌توان با استفاذه از المنت به دمای 100 درجه سانتی گراد رساند.

روش نصب فور آزمایشگاهی چگونه است؟

برای نصب این دستگاه باید یک مکان مناسب را انتخاب کرده و کابل برق دستگاه را به دستگاه و سمت دیگر را به سیم ارت دار متصل کنید. اما در نهایت برای نصب این دستگاه لازم است تا از یک تکنسین حرفه‌ای کمک بگیرید تا مشکلی برای دستگاه شما ایجاد نشود.

چالش‌های مربوط به آون آزمایشگاهی چیست؟

روشن نشدن دستگاه، خرابی المنت، عدم کارایی مناسب سنسورهای نمایش، عدم کارایی مناسب سیستم تهویه دستگاه، خرابی واشرها و... از چالش‌های مربوط به فور یا آون است.